فرسایش خاک، یکی از جدی‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی در ایران است که سالانه هزاران هکتار از اراضی حاصل‌خیز کشور را به بیابان‌های خشک و کم‌بازده تبدیل می‌کند. این پدیده، نتیجه ترکیبی از عوامل طبیعی و انسانی است که در کنار هم، روند نگران‌کننده‌ای از زوال سرزمین را رقم زده‌اند.
تخریب پوشش گیاهی، چرای بی‌رویه دام، خاک‌برداری‌های غیراصولی، کشاورزی ناپایدار و تغییرات اقلیمی از مهم‌ترین عوامل تسریع فرسایش خاک در ایران هستند. مناطقی چون زاگرس، البرز و نواحی مرکزی کشور، بیش از سایر نقاط در معرض این تهدید قرار دارند.
طبق گزارش‌ها، ایران از نظر میزان فرسایش خاک در میان کشورهای جهان رتبه‌ای بسیار بالا دارد. از بین رفتن لایه‌های سطحی خاک نه‌تنها حاصلخیزی زمین را کاهش می‌دهد، بلکه منابع آب را نیز آلوده و چرخه‌های زیستی را مختل می‌کند.
برای مقابله با این بحران، اجرای طرح‌های احیای پوشش گیاهی، توسعه کشاورزی پایدار، مدیریت صحیح مراتع و فرهنگ‌سازی عمومی برای حفاظت از خاک، بیش از هر زمان دیگری ضروری است. اگر امروز خاک را نجات ندهیم، فردا سرزمین‌مان چیزی برای زندگی نخواهد داشت.
