رودخانهها، شریانهای حیاتی طبیعت، زمانی زلال و سرشار از زندگی بودند؛ اما امروز بسیاری از آنها دیگر آن طراوت گذشته را ندارند. ورود فاضلابهای صنعتی، پسماندهای شهری، سموم کشاورزی و پسابهای خانگی به بستر رودها، چهره زلال و زیبای آنها را تیره کرده است.
در بسیاری از استانهای کشور، رودخانههایی که روزی محل بازی کودکان، آبیاری مزارع و مأمن ماهیان بودند، اکنون به جریانهایی آلوده و بیجان تبدیل شدهاند. این آلودگیها نه تنها تنوع زیستی رودخانهها را کاهش دادهاند، بلکه سلامت انسانها را نیز تهدید میکنند.
کارشناسان محیط زیست هشدار میدهند که ادامه این روند، میتواند به از دست رفتن منابع آب شیرین، تخریب اکوسیستمهای آبی و افزایش بیماریهای مرتبط با آلودگی آب منجر شود.
ضروری است که با تدوین و اجرای سیاستهای قاطع، پایش مستمر منابع آبی، و فرهنگسازی برای کاهش آلودگی، دوباره رودها را زنده و زلال کنیم. نگذاریم آینده کودکانمان تنها تصویری تیره از رودهای امروز باشد.