ایران امروز با یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی خود مواجه است: بحران منابع آبی. کاهش بارندگی، مدیریت ناپایدار منابع، بهره‌برداری بی‌رویه و تغییرات اقلیمی، دست‌به‌دست هم داده‌اند تا رودخانه‌ها خشک شوند، تالاب‌ها ناپدید گردند و آبخوان‌ها تهی شوند.
طبق آمار رسمی، بیش از 80 درصد از منابع آب تجدیدپذیر کشور مورد استفاده قرار گرفته و بسیاری از دشت‌ها با پدیده فرونشست زمین روبه‌رو هستند. کشاورزی که بیشترین مصرف آب را دارد، به دلیل ناکارآمدی در روش‌های آبیاری، به منبع اصلی فشار بر منابع آب تبدیل شده است.
این بحران، تنها محدود به بخش محیط زیست نیست؛ امنیت غذایی، مهاجرت روستاییان، و کاهش کیفیت زندگی در بسیاری از مناطق کشور، پیامدهای مستقیم بحران آب هستند.
کارشناسان راهکارهایی مانند تغییر الگوی کشت، اصلاح شیوه‌های آبیاری، بازچرخانی آب، و فرهنگ‌سازی عمومی برای صرفه‌جویی را ضروری می‌دانند. اگر امروز اقدامی جدی صورت نگیرد، فردایی بدون آب در انتظار ماست.
آب، منبعی پایان‌پذیر است؛ با آن باید همچون طلا رفتار کرد.
