رشته‌کوه زاگرس به عنوان یکی از مهم‌ترین زیست‌بوم‌های ایران، میزبان گونه‌های گیاهی و جانوری متنوع و نادری است که بسیاری از آن‌ها در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار دارند. به منظور حفظ این میراث طبیعی، بخش‌هایی از این منطقه به عنوان “مناطق حفاظت‌شده” معرفی و تحت نظارت سازمان محیط زیست قرار گرفته‌اند.
از جمله معروف‌ترین مناطق حفاظت‌شده زاگرس می‌توان به «منطقه حفاظت‌شده دنا»، «ارژن و پریشان»، «تنگ صیاد»، و «اشترانکوه» اشاره کرد. این مناطق نه تنها زیستگاه گونه‌هایی مانند پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای، کل و بز وحشی هستند، بلکه منابع آبی حیاتی، پوشش جنگلی گسترده و تنوع گیاهی کم‌نظیری را در خود جای داده‌اند.
با وجود تلاش‌های حفاظتی، این مناطق همچنان با تهدیداتی نظیر چرای بی‌رویه، آتش‌سوزی‌های گسترده، و تغییرات اقلیمی روبه‌رو هستند. مشارکت جوامع محلی، افزایش آگاهی عمومی، و تأمین بودجه‌های پایدار برای حفاظت از این مناطق، از جمله اقدامات ضروری برای حفظ پایداری زیست‌محیطی زاگرس است.
مناطق حفاظت‌شده زاگرس نه‌تنها ثروتی ملی برای ایران، بلکه بخشی ارزشمند از تنوع زیستی جهانی هستند که حفاظت از آن‌ها وظیفه‌ای همگانی است.
