با شدت گرفتن بحران‌های اقلیمی در سراسر جهان، نقش کشورها در پیمان‌های بین‌المللی زیست‌محیطی اهمیت دوچندانی یافته است. ایران به عنوان یکی از کشورهای با تنوع زیستی گسترده و اقلیم‌های متنوع، در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای هم‌راستایی با سیاست‌های جهانی اقلیمی انجام داده است.
ایران در چارچوب کنوانسیون تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (UNFCCC) و توافق‌نامه پاریس، متعهد شده است تا با ارائه برنامه‌های ملی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای (NDC)، نقش خود را در مقابله با گرمایش زمین ایفا کند. با این حال، اجرای کامل این تعهدات نیازمند دسترسی به منابع مالی بین‌المللی، فناوری‌های نوین و همکاری‌های منطقه‌ای است.
از سوی دیگر، حضور ایران در نشست‌های بین‌المللی اقلیمی نه‌تنها فرصتی برای تقویت دیپلماسی زیست‌محیطی است، بلکه بستری برای انتقال دانش و تجربه با دیگر کشورها فراهم می‌سازد. با توجه به چالش‌هایی نظیر خشکسالی، گردوغبار و کاهش منابع آب، هم‌گرایی با جامعه جهانی می‌تواند به توسعه پایدار کشور کمک کند.
مشارکت فعال، مستمر و هوشمندانه ایران در پیمان‌های اقلیمی، گامی ضروری برای حفظ آینده‌ی زیست‌محیطی منطقه و جهان است.
