رشته‌کوه زاگرس به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زیست‌بوم‌های غرب آسیا، دارای تنوع زیستی بی‌نظیری است که در برگیرنده‌ی گونه‌های نادر گیاهی، جانوری و زیستگاه‌های منحصر به‌فرد است. این منطقه با وجود جنگل‌های بلوط، منابع آبی طبیعی، و حیات‌وحشی پویا، همچنان در معرض تهدیدات متعددی نظیر تخریب زیستگاه، تغییرات اقلیمی، و توسعه‌ی ناپایدار قرار دارد.
در این میان، ثبت بین‌المللی زیستگاه‌های زاگرس در فهرست میراث طبیعی جهانی یا برنامه‌های حفاظتی یونسکو، می‌تواند فرصت مهمی برای جلب حمایت‌های جهانی، جذب سرمایه‌گذاری‌های حفاظتی و افزایش آگاهی عمومی فراهم سازد. چنین اقدامی نه‌تنها ارزش‌های اکولوژیکی و فرهنگی منطقه را برجسته می‌کند، بلکه چارچوبی برای مدیریت علمی و پایدار این گنجینه طبیعی در اختیار مسئولان قرار می‌دهد.
کشورهایی که زیستگاه‌های خود را در سطح جهانی به ثبت رسانده‌اند، توانسته‌اند مشارکت‌های بین‌المللی مؤثری در زمینه حفاظت، پژوهش، و آموزش به‌دست آورند. ایران نیز با دارا بودن مناطقی چون زاگرس، شایستگی کامل برای بهره‌مندی از این فرصت را دارد.
ثبت جهانی زاگرس، گامی استراتژیک در راستای حفاظت از طبیعت و انتقال این میراث ارزشمند به نسل‌های آینده است.
