تغییرات اقلیمی یکی از جدی‌ترین تهدیدات برای بقای گونه‌های جانوری در سراسر جهان است. افزایش دمای زمین، کاهش منابع آبی، نابودی زیستگاه‌ها و تغییر الگوهای بارندگی از جمله پیامدهایی هستند که مستقیماً بر جمعیت حیات‌وحش تأثیر می‌گذارند.
در ایران، گونه‌هایی مانند گوزن زرد ایرانی، یوزپلنگ آسیایی و پرندگان مهاجر با کاهش شدید منابع طبیعی مواجه‌اند. خشک شدن تالاب‌ها، افزایش دوره‌های خشک‌سالی و کاهش پوشش گیاهی باعث شده است که دسترسی به آب و غذا برای حیات‌وحش به شدت دشوار شود و بسیاری از آن‌ها برای بقا ناچار به مهاجرت یا انقراض شده‌اند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که حتی نوسانات جزئی در اقلیم می‌توانند چرخه‌های تولیدمثل و مهاجرت گونه‌ها را مختل کنند، که این خود به کاهش تنوع ژنتیکی و افزایش آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌ها منجر می‌شود.
برای مقابله با این بحران، نیاز به سیاست‌های زیست‌محیطی قوی، حفاظت مؤثر از زیستگاه‌ها و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای حیاتی است. اگر امروز اقدامی صورت نگیرد، فردا ممکن است بسیاری از گونه‌ها فقط در کتاب‌های زیست‌شناسی دیده شوند.
