با افزایش تولید زباله در شهرها و روستاهای منطقه زاگرس و نبود زیرساخت مناسب مدیریت پسماند، دفن غیر اصولی زباله به یکی از تهدیدات جدی برای محیط‌زیست این منطقه تبدیل شده است.
۱. آلودگی خاک و منابع آب
زباله‌هایی که بدون پوشش مناسب و در مکان‌های نامناسب دفن می‌شوند، با تولید شیرابه، خاک و منابع آب زیرزمینی را به شدت آلوده می‌کنند. این آلودگی‌ها شامل فلزات سنگین، نیترات، مواد شیمیایی و پسماندهای دارویی هستند.
۲. تخریب مناظر طبیعی و زیستگاه‌ها
دفن زباله در مناطق کوهستانی، جنگلی یا مراتع، جلوه‌ی طبیعی منطقه را تخریب کرده و زیستگاه جانوران و گیاهان را از بین می‌برد. بسیاری از مناطق بکر زاگرس امروزه به محلی برای تخلیه زباله تبدیل شده‌اند.
۳. افزایش جمعیت جوندگان و جانوران ناقل بیماری
زباله‌های آلی و باقی‌مانده‌های غذایی محیط مناسبی برای رشد و تغذیه موش‌ها، سگ‌های ولگرد و حشرات فراهم می‌کنند که در نهایت منجر به شیوع بیماری‌های مختلف در جوامع اطراف می‌شود.
۴. انتشار بوهای نامطبوع و اثرات روانی
دفن زباله نزدیک به مناطق مسکونی، به‌ویژه در فصل گرما، باعث ایجاد بوی بد، نارضایتی اجتماعی و حتی مهاجرت برخی خانوارها از مناطق آسیب‌دیده می‌شود.
۵. خطر آتش‌سوزی و انفجار
زباله‌های قابل اشتعال یا واکنش‌زا در صورت تجمع و تماس با حرارت، می‌توانند منجر به آتش‌سوزی شوند. آتش‌سوزی در زباله‌ها معمولاً سمی و کنترل آن دشوار است.
نتیجه‌گیری
برای جلوگیری از بحران زباله در زاگرس، نیازمند مدیریت پسماند علمی، احداث سایت‌های دفن بهداشتی، آموزش جوامع محلی و سرمایه‌گذاری در بازیافت هستیم. آینده سلامت خاک، آب و حیات‌وحش این منطقه به تصمیم‌های امروز ما بستگی دارد.
